نوشته شده توسط: علیداود پارسا
محمدباقر قالیباف:بسیجی، چفیه نمی انداخت تا معامله کند
محمدباقر قالیباف - شاید سخن گفتن از "بسیج" به اندازه هیچ موضوعی، برای من که سالها با بچه های بسیج هم نفس بوده ام، مشکل نیست. با آنها هم نفس باشی، کنار سنگرهایشان تا صبح پاسبانی کنی، میان خنده هایشان، یک دم گریه کنی و بال در بال رفتنشان میان آسمان ها را با دیدگان کم فروغت ناظر باشی، مجالی به تو نمی دهد تا بتوانی از آنها "سخن" هم بگویی. در گفتمان "بسیج" سخن گفتن اصلا جایی نداشت، تنها "سکوت" معنی داشت و سخن گفتن نشان از "خود دیدن" بود پس کسی سخن نمی گفت: "تا دیده شود" برای من در مورد: "سخن نگفتن بسیجی" سخن گفتن بسیار سخت است و شاید محال. اینجا هم نمی خواهم چیزی از خود بگویم و تنها: آنچه بود را باید روایت کنم. چندی پیش در گوشه ای بیانی دیدم از همسر معظم شهید باکری که: "حمید دنیا را از چشم من انداخت"، احساس کردم که گویی سالها اگر می خواستم حرف بزنم، بیشتر از این چیزی نداشتم که بسیجی یعنی: "حمید باکری که دنیا را از چشم همه ما انداخت" و این بود که امام (ره) عزیزمان گفت: "تنها افتخار من در این دنیا این است که بسیجی ام" زیرا امام (ره) در دنیا تنها "بی ارزش بودن دنیا" برایش ارزش بود، انگار که در این دنیا تنها "حمید" برایش می ارزید. کیلومترها مرز ایران و عراق، سجاده ابراهیم همت، مهدی زین الدین، مهدی باکری، حسین خرازی و هزاران بسیجی گمنامی بود که همه افتخارشان به همین گمنامیست. نمی دانم چرا فراموش کرده ایم که بسیجی، اگر اهل جنگ بود، اگر اهل سلاح و تیر و خمپاره بود، اگر روی مین می رفت اگر محکم ایستاده بود، از خشونتش نبود، از "عبادتش" بود. "عابد" بود، مثل مولایمان علی (ع) دنیا را به آب بینی بزی می فروخت مجاهد بود، مثل سید و سالارمان حسین (ع)، دنیا را داده بود تا یک صبح تا ظهر عاشورا را بخرد. گاهی کنار اروند فکر می کردم، آیا "زاهدتر" از این بچه هایی که حاشیه این رود گل آلود، غواصی می کنند روی این کره خاکی هست؟ پشت کانال ماهی، به خود می گفتم: "پاک تر از خون هایی که روی این کلوخ های سرد ریخته، توی این دنیای بی ارزش هست؟" فراموش کرده ایم که " بسیجی" خاکی نبود که برای خودش "خاک" بخرد و دنیا طلب کند، یادمان رفته که "بسیجی" چفیه نمی انداخت معامله کند و فخر بفروشد، بی توجه شدیم که: "بسیجی" جنگ نمی کرد "خودی" نشان دهد. "بسیجی" چفیه انداخت که "دنیا" را از چشم همه بیندازد و خوب با این "چفیه"،بی ارزش کرد مناسبات دنیایی را. "اهل دنیا" خفیف شدند، روباهها به لانه هایشان خزیدند، از رو رفتند آنها که "اهل جان دادن" نبودند "نظر نژاد" را یادتان رفته.... این آخری ها آنقدر شاکی بود که خدا چرا در جنگ نبرده اش؟ شجاعت "بابانظر" از تهورش نبود از این بود که "جان اش" و همه آنچه داشت برایش به اندازه یک لبخند امام (ره) ارزش نداشت. جنگ که تمام شد.... گویی "بابانظر" و "مهدی باکری" هم تمام شدند و چفیهشان ماند.... چفیه ارزش اش به آن زاهدی بود که آنرا به گردن انداخته بود جلوی صدها تانک، تنومند می ایستاد و یک تنه شلیک می کرد. ارزشاش به آن "بی دنیایی" بود نه به رنگ و قیافه و ظاهر خاکی اش. بعد جنگ عده ای فکر کردند، با چفیه بسیجی می شوند، نفهمیدند چفیه انداختن یعنی "سرنترس نظر نژاد" "دل خاشع حاج ابراهیم همت"، "دنیای بی ارزش حمید باکری" ، "قلب بی شیله و پیله برونسی"، "نور صورت شهید کاوه" و عرفان بی غل و غش هزاران بسیجی گمنام که لابه لای صحیفه روز محشر باقی است. هنوز هم هر که "سر نترس و دل خاشع و نور صورت و عرفان بی غل و غش" دارد، اجازه "چفیه انداختن اش" هست، این تکه پارچه برای ما "مقدس" است. من یکی، هر وقت خدا توفیق می دهد، احرام "چفیه" میبندم، دلم می لرزد که "شهید مهاجر" نکند، راضی نباشد، گنه کاری سجاده اش را رنگین کند. دلم می لرزد که "اهل دنیا" نکند، فکر کنند، "چفیه انداختن" بی اجازه می شود، بیحساب و کتاب است! شهید مهاجرها و فاضل الحسینی ها و همه بسیجی های آسمانی لشکر 5 نصر را شاهد می گیرم، که خدا نیاورد روزی، بخواهم این پارچه بهشتی که بوی قبر حسین (ع) می دهد را به این بازیهای دنیایی بفروشم. خدایا! آنروز را برایم میاور.
نوشته شده توسط: علیداود پارسا
بدون شرح -فقط نگاهی به آرشیو
استقبال گرم ژاک شیراک از سیدمحمد خاتمی
http://event.farsnews.com/toppics2005/Pic/32/32l.jpg
شیراک را در حالی که پایین پله ها کنار رئیس جمهوری سابق ایران ایستاده.
بنا بر گزارش های رسانه های آن تاریخ سیدمحمد خاتمی در سفر به فرانسه ابتدا در فرودگاه مورد استقبال لویی بسون وزیر مشاور در امور مسکن دولت فرانسه قرار گرفت و سپس با هلیکوپتر راهی مرکز پاریس شد و به همراه یک کاروان رسمی به کاخ مارنی محل اقامت شخصیت های برجسته خارجی دیدار کننده از فرانسه انتقال یافت. خاتمی در این کاخ مورد استقبال لیونل ژوسپین نخست وزیر فرانسه قرار گرفت که به خاطر دیدار با خاتمی، سفر برنامه ریزی شده خود به جزیره مارتینیک را به تاخیر انداخته بود.پس از آن نیز خاتمی به کاخ الیزه رفت و مورد استقبال رسمی ژاک شیراک قرار گرفت. شیراک که باید طبق عرف کاخ الیزه در سرسرای کاخ از میهمانان خود پذیرایی می کرد و برای استقبال آنها نیز تا جلوی در می آمد، برای سیدمحمد خاتمی در احترامی غیرمتعارف به پایین پله ها آمد.شیراک همچنین در زمان خداحافظی نیز خاتمی را تا کنار ماشین تشریفاتی بدرقه کرد. خاتمی همچنین در این سفر در مقر سازمان یونسکو حضور یافت و در مجمع عمومی این سازمان سخنرانی کرد.خاتمی یک بار دیگر هم در فروردین 1384 عازم پاریس شد که این بار نیز با استقبال بسیار گرم ژاک شیراک مواجه شد.استقبال گرم ژاک شیراک از سیدمحمد خاتمی است و او را در حالی که پایین پله ها کنار رئیس جمهوری سابق ایران ایستاده، نشان می دهد.بنا بر گزارش های رسانه های آن تاریخ سیدمحمد خاتمی در سفر به فرانسه ابتدا در فرودگاه مورد استقبال لویی بسون وزیر مشاور در امور مسکن دولت فرانسه قرار گرفت و سپس با هلیکوپتر راهی مرکز پاریس شد و به همراه یک کاروان رسمی به کاخ مارنی محل اقامت شخصیت های برجسته خارجی دیدار کننده از فرانسه انتقال یافت. خاتمی در این کاخ مورد استقبال لیونل ژوسپین نخست وزیر فرانسه قرار گرفت که به خاطر دیدار با خاتمی، سفر برنامه ریزی شده خود به جزیره مارتینیک را به تاخیر انداخته بود.پس از آن نیز خاتمی به کاخ الیزه رفت و مورد استقبال رسمی ژاک شیراک قرار گرفت. شیراک که باید طبق عرف کاخ الیزه در سرسرای کاخ از میهمانان خود پذیرایی می کرد و برای استقبال آنها نیز تا جلوی در می آمد، برای سیدمحمد خاتمی در احترامی غیرمتعارف به پایین پله ها آمد.شیراک همچنین در زمان خداحافظی نیز خاتمی را تا کنار ماشین تشریفاتی بدرقه کرد. خاتمی یک بار دیگر هم در فروردین 1384 عازم پاریس شد که این بار نیز با استقبال بسیار گرم ژاک شیراک مواجه شد
استقبال گرم ژاک شیراک از سیدمحمد خاتمی است و او را در حالی که پایین پله ها کنار رئیس جمهوری سابق ایران ایستاده، نشان می دهد.
شیراک همچنین در زمان خداحافظی نیز خاتمی را تا کنار ماشین تشریفاتی بدرقه کرد. خاتمی همچنین در این سفر در مقر سازمان یونسکو حضور یافت و در مجمع عمومی این سازمان سخنرانی کرد.
واقعیت‌های سفر خاتمی به فرانسه و ثمرات آن:
بر اساس گزارش روزنامه‌های ایران در آن زمان، از جمله دو روزنامه دولتی ایران و همشهری، محمد خاتمی، رئیس‌جمهور وقت ایران، در روز پنجم آبان ماه 1378 (27 اکتبر 1999) به دعوت رسمی رئیس‌جمهور فرانسه به این کشور سفر کرد. استقبال از وی به حدی کم‌سابقه بود که رسانه‌های فرانسه در توصیف آن از عبارت "گرم و با تشریفات کامل" استفاده کردند، و حتی برخی از رسانه‌های جناح راست افراطی فرانسه از شیراک انتقاد کردند که به چه دلیلی استقبال اینچنین غیرمتعارفی را برای رئیس‌جمهور ایران ترتیب داده است.
اولین مرحله استقبال رسمی از خاتمی، در فرودگاه و با حضور لویی بسون، وزیر مشاور در امور مسکن دولت فرانسه صورت گرفت. سپس خاتمی با هلیکوپتر راهی مرکز پاریس شد و به همراه یک کاروان رسمی، به کاخ مارنی، محل اقامت شخصیت‌های برجسته خارجی دیدارکننده از فرانسه انتقال یافت. خاتمی در این کاخ مورد استقبال لیونل ژوسپین، نخست‌وزیر فرانسه قرار گرفت که به خاطر دیدار با آقای خاتمی، سفر برنامه‌ریزی شده خود به جزیره مارتینیک را به تاخیر انداخته بود.
پس از نیز خاتمی به کاخ الیزه رفت و مورد استقبال رسمی ژاک شیراک قرار گرفت. شیراک که باید طبق عرف کاخ الیزه در سرسرای کاخ از مهمانان خود پذیرایی می‌کرد و برای استقبال آنها نیز تا جلوی در می‌آمد، پیش از آن تنها برای استقبال از جرج بوش رئیس‌جمهور آمریکا به نشانه احترام بیش از حد، تا پایین پله‌های ورودی کاخ آمده بود، اما برای محمد خاتمی نیز همین احترام غیرمتعارف را به خرج داد و به پایین پله‌ها آمد.
شیراک همچنین در زمان بدرقه نیز خاتمی را تا کنار ماشین تشریفات بدرقه کرد تا نشان دهد که موقعیت خاتمی برای او ویژه‌تر است؛ موضوعی که از انعکاس گسترده‌ای در رسانه‌های فرانسه برخوردار شد. خاتمی در این سفر، در مقر سازمان یونسکو نیز حضور یافت و در مجمع عمومی این سازمان سخنرانی کرد. سفر خاتمی به فرانسه، که اولین سفر یک رئیس‌جمهور ایران به اروپا پس از انقلاب اسلامی محسوب می‌شد، به قدری بازتاب‌های مثبتی داشت که به گزارش روزنامه ایران روز هشتم آبان، در دیدار خاتمی با صاحبان صنایع و بازرگانان فرانسوی "چند تن از رئیسان و مدیران شرکتهای مهم فرانسوی از جمله توتال، فینا، الستوم، الکاتل، پژو، موسسه مالی پاری با، شرکت تکنیپ، آریان اسپس و ساژم در سخنان جداگانه ای امکانات و علاقمندی خود را برای مشارکت در طرحهای ایران اعلام کرده و خواستار فراهم شدن زمینه سرمایه‌گذاری های بیشتر در ایران شدند."
گفتنی است خاتمی در فروردین ماه 1384 و در آخرین ماههای دوران ریاست‌جمهوری خود نیز سفر دیگری به پاریس داشت که این بار هم با استقبال بسیار گرم‌تری از سوی همتای فرانسوی خود، شیراک، مواجه شد. خاتمی در این سفر علاوه بر دیدارهای رسمی با وزیر کشور و رئیس‌جمهور فرانسه، با مدیرکل یونسکو نیز دیدار کرد و در ضیافت نخبگان فرانسوی نیز که به افتخار او ترتیب داده شده بود، شرکت کرد.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
